Mustafa Mutlu, Vatan gazetesinde, adeta ‘döneklerin tarihini’ kaleme aldığı yazısında, ‘“kan” değil, “zeytinyağı” dolaşıyor bunların damarlarında...’ diyor ve ekliyor, ‘ve bu yüzden; devir ne olursa olsun, onlar hep “üstte” kalmayı beceriyor!’… İşte Mutlu’nun, ‘Damarlarında kan değil, zeytinyağı dolaşan adamlar!’ başlıklı yazısı:

“Zülfü Ağabey dünkü müthiş yazısında otuz yıl önce 12 Eylül darbesini alkışlayanların, bugün “demokrasi havarisi” kesilmelerini anlatmıştı...

Bunlardan o kadar çok ki bu ülkede...

Bırakın otuz yıl önce yaptıklarını, yazdıklarını ya da söylediklerini inkâr etmeyi...

Çıkarları gerektirdiğinde bir hafta önce söylediklerinin tam tersini bile savunabiliyorlar!

Hem de elleriyle boşlukta koca bir “halka” çizip, “Canım, insan gelişir, fikri de buradan buraya gelebilir” diyerek...

Havaya çizdikleri o daireyle akıllarınca dönüşümlerini anlatmaya çalışıyorlar; ama...

Kendi resimlerini çiziyorlar aslında...

Koca bir “sıfır”lar çünkü!

***

Kırk yıldır tanıyorum bunları...

Önce sıkı solcuydular; Filistin’e gidip, dağlara bile çıktılar.

12 Mart’tan sonra yumuşadılar; MİT’e merak saldılar. ‘Teşkilat’a bilgi sızdırıp, karşılığında aldıkları malzemeleri kitaplaştırmayı ve para kazanmayı öğrendiler!

Bu arada... “Silahlı çatışmayı değil düşünsel mücadeleyi” keşfettiler!

Düşüne düşüne, liberalizmi buldular!

Çünkü devir, 12 Eylül devriydi... Özal’ın 24 Ocak kararları açıklanmıştı ve bunlar, kaçakçılardan karaborsa alabildikleri sigarayı bakkaldan alabilmenin rahatlığıyla “serbest piyasacı” oldular.

Tabii; bu arada o sigarayı almaya yetecek kadar bile parası olmayanları sattılar!

İçeride işkence gören arkadaşlarıyla paylaştıkları ortak geçmişi, darbeci generallerin sofralarında Fransız şarabı içerken anlattılar...

***

Sonra “cemaatler”i keşfettiler birden... Gidip onların kapısına kul oldular.

Gazetelerinde yazdılar, üniversitelerinde ders verdiler. Televizyonlarına program yapıp, hayatlarında göremeyecekleri kadar çok para kazandılar.

Ne kadar yanaştılarsa cemaatlere ve tarikatlara... O kadar semirdiler!

***

Bir yandan da “uluslararası” olmayı becerdiler...

Soros’un vakıflarından maaşa bağlanıp, onun düdüğünü öttürür oldular!

Ne buldularsa sattılar...

Onurlarını, anılarını, arkadaşlarını, ideallerini...

Satacak bir şeyleri kalmayınca da cumhuriyeti satıp, ikincisini kurmaya soyundular Soros istiyor diye!

Misak-ı Milli’den vazgeçtiler, düne kadar horladıkları Kürtleri keşfedip, bölünmeleri için onları kışkırttılar.

Özgürlükçü kesilip “türbana özgürlük” kampanyaları düzenlediler. Ama... Karılarını dövmekten de vazgeçmediler!

***

Kolaydır bu adamların “dönüş”leri; havaya elleriyle bir daire çizerler alt tarafı...

Eğer vademiz yeterse, bir bakacağız ki hepsi AKP karşıtı oluvermiş...

Hatta o gün geldiğinde yine televizyon televizyon dolaşıp öyle şeyler anlatacaklar ki şaşkınlıktan dudaklarımız açık kalacak...

AKP iktidarında nasıl susturulduklarını, sindirildiklerini sıralayacaklar tek tek...

Bugünkü iktidarı yerden yere vuracaklar, yeni iktidarın “köpeği” olabilmek için!

Namuslu aydınlar ise, çektikleri çileyle kalacak yine...

Yine parsayı bu soysuzlar götürecek!

Çünkü “kan” değil, “zeytinyağı” dolaşıyor bunların damarlarında...

Ve bu yüzden; devir ne olursa olsun, onlar hep “üstte” kalmayı beceriyor!”